کارگاه های آموزشی

1- معمولا کودکان با مشاهده انیمیشن‌های مختلف و قصه‌های تخیلی، علاوه بر اینکه حس‌های پنجگانه‌شان با این قصه‌ها درگیر می‌شود، قوه تخیلشان هم به کار می‌افتد و شروع به خیال‌پردازی کرده و از سد محدودیت‌های دنیای واقعی عبور می‌کنند و در دنیای خیال از طریق همانند‌سازی با قهرمان داستان، برای خود شخصیتی نزدیک با قهرمان داستان با ویژگی شخصیتی اغراق‌آمیزش می‌آفرینند.
در واقع، الگو‌پذیری و همانند‌سازی و به‌تبع آن همذات‌پنداری یکی از ویژگی‌های طبیعی فرد است و به رشد ذهنی او کمک می‌کند، اما نکته قابل‌تامل این است که در هر موضوعی تعادل حرف اول را می‌زند. وقتی کودکان تنها می‌مانند بیشتر به سمت دنیای خیال سوق داده می‌شوند و افراط در هر مقوله‌ای سلامت روان را تهدید می‌کند.

2-با کودکان خود بازی کنید و در حین بازی مسائلی همچون عدالت، رعایت نوبت، پذیرشِ حق،با جنبه بودن و...یاد دهید.

3-صبحانه  به دلیل افزایش سوخت و ساز بدن در هنگام صبح، برای کودکان اهمیت فراوان دارد. از طرف دیگر تحقیقات زیادی نشان می دهند که صرف صبحانه باعث افزایش قدرت یادگیری  و ایجاد تمرکز بیشتر در کودکان می شود.

4-تا جایی که ممکن است به فرزندان دستور مستقیم ندهید، بلکه فرصت انتخاب‌های مختلف به او بدهید.

این امکان انتخاب، فرزندتان را که تشنه استقلال و خودگردان بودن است راضی می‌کند.

5- یکی از اشتباهات عمده والدین در قبال رفتار غلط کودک، مقایسه او با سایر کودکان است.
« حالا ببینم بچه فلانی درسش رو می خونه و دکتر و مهندس میشه یا تو ؟!! ».
این گفتار والد نه تنها موجب کاهش اعتماد بنفس و احساس حقارت در کودک شده بلکه حس نفرت و کینه و پرخاشگری نسبت به دیگر کودکان را نیز در وی تقویت میکند.

6-اقتدار داشتن والدين به چه معناست؟
اقتدار بر خلاف تصور افراد به ترسناك بودن، اخم كردن، زور گو بودن، اخم كردن، قلدر بودن، حرف حرف من است، بودن نيست.

پدر و مادر مقتدر كسى است كه كنترل احساس و رفتارش را به دست كودك و نوجوانش نميدهد.
او هميشه محكم و مهربان است مخصوصا زمانى كه فرزندش دچار بحران احساسى و رفتارى است.
والدين زمانى اقتدار دارند كه كودك ميداند والدينش پشت و پناهش هستند.
بى قيد و شرط دوستش دارند، براى او حرمت و احترام قايلند،به او اعتماد دارند و به او آزادى ميدهند، اما هرگز به او اجازه نميدهند از مرزهاى خاصى عبور كند.
همانگونه كه والدين مقتدر هرگز به خود اجازه نميدهند از مرزهاى خاصى عبور كنند.

مرز براى كودكان جاييست كه او به خود يا ديگران آسيب ميزند يا به حقوق كسى تجاوز ميكند.مرز براى والدين جاييست كه اقتدار آنها تبديل به آزار كودكانشان ميشود، مانند داد زدن، تحقير تمسخر يا تهديد كردن، تنبيه غير علمى، قهر كردن، نصيحت تكرارى، سرزنش و مقايسه

7-تربيت كودك تنها به عهده مادر نيست. نقش پدر تنها در پرداختن هزينه هاي زندگي نيست.كودك براي داشتن شخصيتي سالم نياز به حضور پدر ،بازي با او ،محبت و توجه پدر دارد.

8-بیشتر والدین نگران تاثیر تماشای خشونت بر کودکان هستند. این تاثیر بر کودکان مختلف یکسان نیست و به عوامل مختلف از جمله سن و مرحله رشد و همچنین به نوع آن برنامه بستگی دارد.

کودکان در هر سنی از دیدن خشونت، اذیت می شوند. ممکن است از اینکه دارند در این دنیای "خشن و ترسناک" زندگی می کنند مضطرب شوند؛ یا حساسیتشان نسبت به خشونت در دنیای واقعی کم شود. از طرفی ممکن است این پیام در ذهنشان نقش ببندد که :" استفاده از خشونت باعث موفقیت می شود" ، بنابراین احتمال اینکه برای حل مسائلشان به روش‌های پرخاشگرانه متوسل شوند، بیشتر می شود.

 کودکان خردسال، پسرها، کودکانی که در خانه‌شان خشونت وجود دارد و کودکانی که احساس عدم امنیت دارند بیشترین تاثیر منفی را از تماشای خشونت در تلوزیون می گیرند.

9-لازم نیست به جای هر رفتار صحیح کودک به او جایزه بدهید.
 برای مثال بهتر است به جای این که بگویید اگر امروز در خانه مادر بزرگت آرام باشی برایت اسباب بازی می خرم.... بگویید: اگر در خانه مادربزرگ هنگام شام خوردن آرام و مودب باشی من به تو افتخار می کنم.

کارگاه های آموزشی...